``Ο χώρος μου``
Τι είναι η συμβουλευτική και τι μπορεί να προσφέρει;
Ο όρος «συμβουλευτική» συμπεριλαμβάνει τη συνεργασία με άτομα και παρέχει υποστήριξη για τις διαπροσωπικές τους σχέσεις, συνδέεται με την προσωπική ανάπτυξη, την υποστήριξη κρίσεων, μπορεί να είναι ψυχοθεραπευτική, καθοδηγητική και να έχει στόχο την επίλυση προβλημάτων. Η συμβουλευτική έχει σκοπό να δώσει στον συμβουλευόμενο μια ευκαιρία να εξερευνήσει, να ανακαλύψει και να αποσαφηνίσει τους τρόπους που θα του παράσχουν μια πιο ικανοποιητική, δημιουργική και ποιοτική ζωή.
Μέσω της συμβουλευτικής μπορώ να σας βοηθήσω μέσα από ένα ευρύ φάσμα υπηρεσιών και περιπτώσεων, όπως:
• αυτο-ανακάλυψη με στόχο τον εντοπισμό των προσωπικών αξιών, στόχων και επιθυμιών
• σχέση γονέα-παιδιού
• βελτίωση διαχείρισης διαπροσωπικών σχέσεων
• σχέση μεταξύ συντρόφων
• σχέση με συναδέλφους ή / και με προϊστάμενους / αφεντικά / εργοδότες
• αντιμετώπιση προβλημάτων στην εφηβεία
• διαχείριση του άγχους
• συμβουλευτική σε άτομα τρίτης ηλικίας κ.α.
Ο σύμβουλος δε λαμβάνει αποφάσεις για λογαριασμό του συμβουλευόμενου, δε θα «του πει τι να κάνει». Ο ρόλος του συμβούλου είναι καθοδηγητικός, υπό την έννοια ότι βοηθά στην διερεύνηση πιθανών λύσεων και αποφάσεων, πάντοτε επιδεικνύοντας ενσυναίσθηση και εις βάθος κατανόηση των προβλημάτων, αλλά παράλληλα αφήνοντας την τελική απόφαση στην κρίση του συμβουλευόμενου. Η συμβουλευτική δημιουργεί τις συνθήκες που θα επιτρέψουν στον συμβουλευόμενο να βρει τις λύσεις και τις απαντήσεις που συνάδουν με τις αξίες, την ιδιοσυγκρασία, την ψυχοσύνθεση και την κοσμοθεωρία του.
Ποιές είναι οι διαφορές και ομοιότητες μεταξύ ψυχοθεραπείας και συμβουλευτικής;
H συμβουλευτική ειδικεύεται κυρίως σε μη κλινικό πληθυσμό και εστιάζει περισσότερο σε καθημερινά ζητήματα πχ. οικογενειακής, επαγγελματικής, εκπαιδευτικής/ακαδημαϊκής φύσεως. Επικεντρώνεται στην επίτευξη στόχων, αναζήτηση κινήτρων και βοήθεια στην λήψη αποφάσεων, ώστε το άτομο να φτάσει στην αυτοπραγμάτωση. Δεν αποκλείεται ωστόσο να πραγματοποιηθεί παρέμβαση κλινικής φύσεως και από τον σύμβουλο στα πλαίσια της συμβουλευτικής.
Η ψυχοθεραπεία, πέρα από τον υγιή πληθυσμό, απευθύνεται και σε ψυχικά πάσχοντα άτομα, δηλαδή ανθρώπους που νοσούν από ψυχικές διαταραχές, ήπιας, μέτριας ή βαριάς μορφής. Τέτοιες διαταραχές είναι η σχιζοφρένεια, η κατάθλιψη, η διπολική διαταραχή, η αγχώδης διαταραχή και φυσικά όλες οι υποκατηγορίες τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις τέτοιων ασθενών απαιτείται παράλληλη παρακολούθηση από ψυχίατρο και ψυχολόγο, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις χρειάζεται και χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής από τον ψυχίατρο, αντίθετα ο ψυχολόγος δεν δύναται να συνταγογραφεί. Ο θεραπευτής στη συνέχεια πραγματοποιεί μαζί με τον θεραπευόμενο αναλυτική ανασκόπηση της ζωής του ατόμου, προκειμένου να βρεθεί η ρίζα-αιτία του προβλήματος. Πρόκειται για μια μακρόχρονη διαδικασία με στόχο την αλλαγή του ατόμου σε βάθος και τη διατήρηση της αλλαγής αυτής στο πέρασμα του χρόνου.
Ένα παράδειγμα που θα μπορούσε να εξηγήσει πιο βιωματικά την διαφορά είναι το εξής: ένα περιστατικό όπου το άτομο εμφανίζει εκρήξεις θυμού προς τον/ην σύντροφό του, θα μπορούσε να εξηγηθεί με την έλλειψη κοινωνικών δεξιοτήτων στο άτομο αυτό. Στη περίπτωση αυτή θα αρκούσε μια θεραπεία στα πλαίσια της συμβουλευτικής. Αντίθετα, εαν αυτές οι εκρήξεις θυμού είχαν ως υπόβαθρο μια διαταραχή πχ. μεταιχμιακή διαταραχή προσωπικότητας, δεν θα αρκούσε μόνο η συμβουλευτική, καθώς πιθανόν να υποτροπίαζε αργότερα το άτομο και να επανεμφάνιζε δυσλειτουργική συμπεριφορά. Στην περίπτωση αυτή θα χρειαζόταν ψυχοθεραπεία, η οποία θα έφερνε πιο μόνιμα αποτελέσματα σε βάθος χρόνου.
``Ο χώρος μου``